Ta końsko-mikroorganiczna opowieść sięga wielu lat wstecz, kiedy zaczynałam przygodę z końmi, a rodzice już współpracowali z mikroorganizmami. Okaże się, że połączenie tych dwóch dróg nastąpi naturalnie. A zaowocuje dopiero po wielu latach, kiedy mama zdecyduje się stworzyć serię naturalnych produktów dedykowanych zwierzętom, z którymi zawsze żyliśmy blisko i było ich w naszym domu całkiem sporo (dalej tak jest).

Niedawno powitaliśmy nowego członka w naszej licznej zwierzęco ludzkiej rodzinie. Adoptowaliśmy ze schroniska w Celestynowie staruszka Bastera. Ma on na pewno ponad 10 lat, nieznaną historię i skórną alergię. Miał małą szansę na adopcję. Trafił do nas, bo bardzo lubimy i cenimy starsze psy za ich wielką życiową mądrość i nie boimy się skórnych problemów- pożyteczne mikroorganizmy nas jeszcze nie zawiodły w takich sytuacjach.

Naszej najstarszej rezydentce – 26 letniej klaczy Fidze – odkąd pamiętam gniły strzałki, wszystkie cztery. Gniły na wskroś i dogłębnie, a każde struganie kończyło się rozlewem krwi i przerażeniem konia związanym z bardzo nieprzyjemnym bólem.

W podkowach czy bez?
Kiedy staliśmy się jej opiekunami, jakieś 13 lat temu, była podkuwana na cztery nogi. Kowal, który wtedy zajmował się Figą nie zalecał jej rozkuwania ze względu na dużą łamliwość i kruchość jej kopyt. Mimo wszystko postanowiliśmy zaufać sile końskiego kopyta. Najpierw poprosiliśmy o rozkucie tylnych nóg, po pewnym czasie także przednich.
Bosy koń na trawie realizował nasze chciwe marzenia o naturalności utrzymania konia. Co jest niestety naszym ludzkim złudzeniem. Udomowiliśmy konie, a ich dzikość zatarła się pod naszą opieką. Naturalnie ścierające się kopyta ustąpiły miejsca naszemu zarządzaniu ich wzrostem i patologiom wynikającym z końskiego żywota w boksie i na ujeżdżalni. Nic jednak nie stoi na drodze w dążeniu do unaturalnienia życia naszych końskich towarzyszy.

Coraz więcej ludzi mieszka w miastach. A wraz z nimi ich czworonożni podopieczni. I podobnie jak ich opiekunowie, zwierzęta również muszą zmagać się z wyzwaniami życia w miejskiej dżungli. Zanieczyszczone powietrze, hałas czy tłok – wszystko to działa na psy w mieście w zdecydowanie większym stopniu niż na człowieka.

Flegmona to trudna do leczenia, charakteryzująca się nawrotami bakteryjna choroba koni. Nazywana ropowicą, infekcja tkanki podskórnej. Wrotami dla wniknięcia bakterii wywołujących to fatalne zakażenie moze być najdrobniejsza ranka, otarcie, a nawet ukłucie igłą podczas iniekcji.